Lang duurt de nacht
het maanlicht schijnt
ik aarzel en wacht
tot het donker verdwijnt

Een klein vlekje rood, de hoed van de zon
de schaduwen groot, stomme film op het gazon

Het licht kleurt het leven
en de dingen gaan bestaan
Ze schreeuwen: Je moet even
je armen om ons slaan, laat ons niet alleen staan

Te kort is de dag
ik jaag op de tijd
die ik nooit hebben mag
draai me om en ben het kwijt

Het licht verkleurt het leven
en de dingen moeten gaan
Ik schreeuw: blijf nog heel even
ik wil mijn armen om je slaan

Het licht verkleurt het leven
en de dingen moeten gaan
Ik schreeuw: blijf nog heel even
ik wil mijn armen om je slaan

Laat me niet alleen staan
Laat me niet alleen staan
Laat me niet alleen staan
Laat me niet alleen