Ik wil liefde, echte liefde smeekt een eenzame trompet
op de zoveelste etage van een derderangs hotel
alwaar de ramen altijd openstaan en op het bed een lichaam zit
zonder kleren en gebit fluistert ie dat ie echte liefde wil

Maar er is niemand die hem verstaat
Hij wordt constand overschreeuwd
door de grootspraak dat het goedgaat
in de klopjacht naar vooruitgang

Waar de lullen nog steeds regeren omdat we allemaal apen zijn
En apen zullen blijven alleen het haar op onze lijven

Dat van schaamte om ons kruis gekruld
nog enige bescherming biedt verbergt nog dat we eikels zijn
maar als ook het laatste haar verdwenen is dan zijn we uitgeluld
Dan rest nog slechts de naakte waarheid 
van een hulpeloos restje mens

Dat naakt op een etage van het zoveelste hotel
Tot in de langte aller dagen aan een eenzame trompet
Om echte liefde, echte liefde zal moeten vragen