Hij is niet eens zo erg verlaten in een kaal en leeg kantoor
En hij vergrijpt zich aan 't rottende lichaam van een dooie kat
U denkt geschokt, ach gatverdamme ! Wat verschrikkelijk goor
En ja hijzelf had ook liever een levende gehad
Maar wat moet als er niemand is die van je houden wil
Als al wat kan bewegen het steeds weer op een lopen zet
Dus doet\'ie het met dieren en dat dat vies is, is gelul
Al wat de rest op tafel zet, daar ligt ie mee in bed

Niet alleen, hij kan niet alleen
Niet alleen, hij kan niet alleen
Niet alleen, hij kan niet alleen
Niet alleen zijn

Hij loopt nachten rond te dolen in de bermen van de straat
op zoek naar dood gereden beesten warm of koud, zal weinig gaan 
Hij schraapt ze teder van de weg, waarna hij vlug naar huis teruggaat
En waar ze bij het flakkerende kaarslicht heel romantisch douchen gaan
Met de uiterste voorzichtigheid zal hij haar dan ontkleden
En met een lichaam vol verlangen naar z'n slaapkamertje dragen
Het licht zal zuchtend doven als ie in het bed gegleden is
en trillend en beleefd om toestemming zal vragen

Niet alleen, hij kan niet alleen
Niet alleen, hij kan niet alleen
Niet alleen, hij kan niet alleen
Niet alleen zijn

Toch bestaat z'n liefdesleven uit veel twijfel en onzekerheid
Nachten zoekt ie vruchteloos, doolt ie eenzaam door het veld
Heb dan begrip als hij in wanhoop eens in de zoveel tijd
Bij de slager op de hoek een kilo half-om-half bestelt

Niet alleen, hij kan niet alleen
Niet alleen, hij kan niet alleen
Niet alleen, hij kan niet alleen
Niet alleen....zijn