Overal waar ik kom zullen mensen zijn
Op de straat, in de bus, in het bos, op de zee
In de kroeg, bij de film, in het park, op de plee
En in de woestijn zullen mensen zijn

Overal waar ik kom zullen mensen zijn
Ze lachen en ze huilen en zee maken veel geluid
Ze schreeuwen, brullen, krijsen, krijg de kriebels op m'n huid
Getik van hoge hakken, angstaanjagend hoog gegil
Een wereld vol geluid en waarom is het nooit eens stil
En doen m'n oren pijn, daar waar de mensen zijn

Overal waar ik kom moet het rustig zijn 
Op de straat, in de bus, in het bos, op de zee
In de kroeg, bij de film, in het park, op de plee
En in de woestijn moet het rustig zijn

Overal waar ik kom moet het rustig zijn
Enkel ruisen van de bomen, blad dat ritselt in de wind
Het golven van de zee, horen hoe de dag begint
Het fluiten van de vogels, het vallen van de nacht
En horen hoe een kale boom op haar bladeren wacht
Dat zou toch prachtig zijn
Als het zo stil kon zijn

Ik zoek de stilte
Voor de storm