gisteren was ik landerig
geen kat had wat aan mij
vandaag gaat het al veel beter 
ik adem opgelucht en blij

dat de wolken zijn verdwenen
geen vuiltje meer aan de lucht
dus een geluk dat je me pas vandaag ontmoet
of je was zo weer weggevlucht

gisteren was ik landerig
er was niks besteed aan mij
tot ‘s avonds laat aan een galgenmaal
in een plat gebrande hei

maar dan vanochtend uit onverwachte hoek
werd alle kommer weggedrukt 
dus een geluk dat je me pas vandaag ontmoet
of je was zo weer weggevlucht

gisteren was ik landerig
een hopeloos geval
gisteren was ik landerig
mijn wijn zuur als gal 
gisteren was ik landerig
de schoenen vol lood
gisteren was ik landerig
op sterven na dood 

ik kruis nu vlug m’n vingers
want die hel wil ik nooit meer terug
dus een geluk dat je me pas vandaag ontmoet
of je was zo weer weggevlucht

vreemd al die uren die verwarring sturen 
al die eindeloze dagen die geen uitleg vragen
maar je dieper en dieper en dieper door het doolhof jagen

gisteren was ik landerig
vandaag ben ik bevrijd
gisteren was ik landerig
zeg maar éindelijk bevrijd 
uit de klauwen van de fouten
en de kerkers van de spijt
tabula rasa
ik sta nergens nog in het krijt

ik weet wel dat ik niet opnieuw kan beginnen
maar de brug is gestut
dus een geluk dat je me pas vandaag ontmoet
of je was zo weer weggevlucht