Als ik optel wat ik zie
Aan terreur en tirannie
Van de voorzitter, de chef, de generaal
Al die domme dwingelandij 
Van de eenheidsworstpartij

Al die wurging in een kamp of aan een paal
Elke politieke cel, elke levenslange hel
Van een strafkamp of krankzinnigengesticht
Elke bloeddoorlopen muur
Elke knoet van de censuur
En het alomtegenwoordige gezicht

Al die vette sterke mannen op een rij  
Al die martelingen van hun heerschappij
Al die rechtspraak zonder recht
Van de meester voor de knecht
Maar wie is er op de wereld dan nog vrij 
Maar wie is er op de wereld dan nog vrij 

Als ik optel wat ik hoor 
Aan kritiek en spot in koor
Van dat diep verdeelde volkje dat we zijn
Al ‘gekibbel en gekeet 
Van partijen bij de vleet
Al die ingezonden brieven vol venijn
Al ’t gezeur in ’t parlement
Elk bezorg amendement
Al die optocht naar ’t Binnenhof en dan
Al die spandoeken en gros
Die bezettingen en zo
Al dat douwerige gedonder en gedram
Dan denk ik bij zo veel herrie en stampij
In dat Hollands binnenhuisje: Wees maar blij
Dat in dit land  alle man
Nog z’n zegje zeggen kan
Want we leven in dit pokkenlandje vrij
Want we leven in dit pokkenlandje vrij, vrij, vrij
Want we leven in dit pokkenlandje vrij