Frank van Etten, Zoveel uren

Elke week ga ik naar een plek waar nog even met je praten kan, ik leg bloemen voor je neer en blijf daar dan, uren zoveel gaan voorbij

Ik blijf totdat de zon ondergaat, steek een kaarsje aan vertel je hoe het met me gaat uren, zoveel uren gaan voorbij

Ik kan wel maar ik hoor je niet verbeeld me soms dat ik je zie, zal er meer zijn meer zijn  dan dat ik kan verwachten uren, zoveel uren gaan voorbij aan jou en aan mij.

Zonder jou te moeten leven ik kan er niet aan wennen dat je nu niet meer bij me bent ,zonder jou te moeten leven wilde nog zo veel samen beleven maar ben je dankbaar voor alles en dat ik je heb gekend,

Als alles schoon is gemaakt en alles is gezegd dan loop ik weg maar het blijft een gevecht uren, zoveel uren gaan voorbij

Stap de auto in nadat ik heb gehuild te lang mijn lach voor mijn tranen geruild uren, zoveel uren gaan voorbij

Ik praat wel maar ik hoor je niet verbeeld me soms dat ik je zie, zal er meer zijn meer zijn  dan dat ik kan verwachten uren, zoveel uren gaan voorbij aan jou en aan mij.

Zonder jou te moeten leven ik kan er niet aan wennen dat je nu niet meer bij me bent ,zonder jou te moeten leven wilde nog zo veel samen beleven maar ben je dankbaar voor alles en dat ik je heb gekend,

zoveel uren gaan voorbij