Als clown word je geboren,
voor eeuwig de komiek.
Dan blijf je heel je leven,
alleen met het publiek.
Niemand zal je missen,
als je er niet meer bent.
Elke avond blijf je achter,
in je eentje, in de tent.

De beren en kamelen,
die zijn al lang naar bed.
Alle acrobaten slapen samen in hun net.
De kijkers zijn verdwenen,
het circus is voorbij.
Dan lig je in je wagen,
met niemand aan je zij.

Wie kan er van me houden ?
Wie neemt me serieus ?
Met m'n kromme schoenen,
met m'n rode neus ?

Ik maak wel weer een grapje,
ik weet nog wel een witsch.
Want ik ben om te lachen,
en verder ben ik niets.
En als ik later dood ga,
dan staat er op m'n graf:

'We konden met hem lachen...
... nu is de lol d'r af'