En ik heb wat stille woorden
Die ik jou nooit hebt gezegd
En waar je misschien onderweg nog iets aan hebt
Ik heb ze bewaard heel zorgvuldig
Voor dit moment
Het punt waarop de dag de nacht raakt
Voor als je weg bent
Voor als je weg bent
Je gaf me meer dan me lief was
Voor een ochtend zonder licht
Je bent nooit verder gekomen dan dichtbij
Wij liepen samen in een droom
Vol met kleuren
Terwijl de mensen buiten schreeuwden
Dat dat niet kon
Dat dat niet kon 
 

(c) Frank Boeijen