Mikonos leeft

Jan da was ne man diê van de vrouwe niks must wete
en oep ne kiêr was ij is ba de Griek gon eten
a ad meh' die garçons daar gelachen en gezwaensd
en meh' diê kleine zwarte de sirtaki nog gedaenst
 
diê kleine zwarte was al iêl den tijd nör öm on 't pinke
a vróeg on Jan "godde meschin meh mij strak nog iet drinke?"
Jan vond dad ok, a ging meh' diê kleine mee
Jan kwam iêmel los, in café Mikonos

In café Mikonos, in café Mikonos
in café Mikonos, in café Mikonos
 
Diê kleine zwarte zijne naam was Stavros Póepolos
en Jan ging meh öm mee nöh Griekeland oep congé
Jan was iêl content, a was zoe blij meh' zijne vent
a was zoe fiêr meh' zijne mec, zijne champignon à la Grècque
 
Oep et eiland Mikonos, oep 't eiland Mikonos
oep et eiland Mikonos, oep 't eiland Mikonos
 
Jan liêrden al die Grikse liekes daensen en zinge
Jan goeide meh taloêre en Jan diê stoeng te springe
Jan was de keunigin, de keunigin van Mikonos
Jan kocht e klein paleis in et zjanetteparadijs
 
Oep et eiland Mikonos, oep 't eiland Mikonos
oep et eiland Mikonos, oep 't eiland Mikonos
oep et eiland Mikonos, oep 't eiland Mikonos
oep et eiland Mikonos, oep 't eiland Mikonos