De mannen van de wacht

Vegen de flarden van de nacht

De laatste praters uit de stad

En hoe je ’s ochtends naar me lacht

Wat er was

Ik weet wat er was

En hoe je veel zo zeker weet

En ik dat dan weer niet vertrouw

Maar in het licht van deze ochtend

Je zo breekbaar, vergeet maar

Wat er was

Vergeet wat er was

Het is laat

En ik wil wel gaan

Totdat er geen adem is vannacht

Ik wou dat het liever kon

 De zatte nachten

Jij in mij

Dat is nu allemaal voorbij

En de verhalen, bergen tekst

Waarmee je eigenlijk niets zei

Wat er was en wat ik niet zag

Wat ik zag en wat er niet was

Totdat er geen adem is vannacht

Ik wou dat het liever kon

Totdat er geen adem is vannacht

Ik wou dat het zachter kon