O, de westelse klassiekjes
zijn leaktionèle kliekjes:
Mozalt, bah bah bah boel zwa;
Beethoven, so-so la-la;
Schubelt manisch deplessief;
Stlauss gevaalijk plimitief.
En wie J.S.Bach vertolkt,
o, wie J.S.Bach vertolkt,
ja, wie J.S.Bach vertolkt
schuift weel opium vool 't volk.

Maar muzieken van Chinezen,
onvolplezen, onvolplezen,
maken 't volk van China gloot,
noot vool noot vool noot vool noot.
Alle lode loftlompetten,
de lefleinen, de coupletten
van de bas en de kastlaat
zijn el maat vool maat vool maat
vool het ploletaliaat.

O, die westerse muziekjes
zijn net ouwe tjaptjoikliekjes:
mateloos en decadent
blaast Herb Alpert met z'n band.
Andy Williams z'n geblèl:
anti-revolutionail.
Rolling Stones: mijn adem stok.
Elvis Plesley: ik ga schok.
Maar mij als het meeste kokt:
van die vieze nichtenlock.

Maar muzieken van Chinezen,
ingetogen, uitgelezen,
maken 't volk van China gloot,
noot vool noot vool noot vool noot.
Alle lode loftlompetten,
de lefleinen, de coupletten
van de bas en de kastlaat
zijn el maat vool maat vool maat
vool het ploletaliaat.

O, het Hollands populaile
is het meest leactionèle:
Johnny Hoes en zijn jolijt:
dloevig voor de klassestlijd.
Die Albelti onbetwist:
Italiaanse levanchist.
En dan Vader Abraham:
valse ouwe vliegezwam
van de volksverlakkel-stam,
zingt het volk lamlendig lam.

Maar muzieken van Chinezen,
ingetogen, uitgelezen,
maken 't volk van China gloot.
noot vool noot vool noot vool noot.
Mao is en Mao blijft
onze grote tloetelschijf...