Er drijft een pluisje op het water
Het werpt een schaduw op mijn huid
En als ik zachtjes blaas dan waait het
En zeilt het pluisje de haven uit
Het drijft de wereld in langs mijn benen
En kies het ruime schuimend sop
En als ik wiebel met mijn tenen
Tillen de golven het pluisje op

Er was een tijd dat ik meevaarde
En met de pluisjes de zee indreef
Met gele eendjes en rubberen zwanen
En moeder zeep over me wreef
En als ze dan de stop weghaalde
Dan liep de wereld helemaal leeg
En als ik nu opsta vergaan ze
Dus dat ik daarom niet beweeg

© Filmnap Media