In een stad in de regen, waar de treinen al zwegen
Werd voor ’t eerst in mijn leven mijn adem gesmoord
Door de straten en stegen van een  stad in de regen
Klonk een wijsje van een meisje dat ik nooit had gehoord

Laydelayho laydelayho
Klonk het wijsje van het meisje, en het raakte me zo

Toen ik had gekozen, uit haar mandje vol met rozen
Las zij in mijn hand hoe het later zou zijn
Voor ik meer kon vragen, over mijn levensdagen
Klonk het wijsje van het meisje ver weg, op het plein

Lafdelayho lafdelayho
Klonk het wijsje van het meisje en ik mocht  haar zo

En één van die nachten zat ik weer te wachten
Ze is nooit gekomen zoals was beloofd
Maar hier in de regen door de straten en stegen
Speelt het wijsje van het meisje, nog steeds door mijn hoofd

Delafelayho delafelayho
Speelt het wijsje van het meisje nog steeds door me hoofd
Delafelayho delafelayho
Klonk het wijsje van het meisje en het raakte me zo
Delafelayho delafelayho
Klonk het wijsje van het meisje en ik mis haar zo

(c) (E.Van neygen/T.Breuls/B.Herman)