In Spanje in het zonnige Sevilla
daar woont 'n lieve schat, ze heet Marina
ze danst in het café "La Cu-ca-ra-cha"
't is daarom 's avonds altijd even vol.
Je vindt er praktisch iedere torero,
die zwaaien dan geestdriftig hun sombrero,
en roepen luid : "Marina, yo te quiero !"
zo brengt ze iedereen 't hoofd op hol.

Marina, Marina, Marina
kom dans nog 'n keertje met mij.
Marina, Marina, Marina
dan maak je m'n hart weer zo blij.
Als ik jou zie draaien,
met je rokken zwaaien,
dan sta ik in lichte laaie,
dat doet m'n temperament.
En wil je mij trouwen,
laat ik 'n villa bouwen,
ja, 't zal je nooit berouwen
wanneer je bij me bent.