Monsieû, vos n' sårîz creûre
Kimint qu' tot s'a passé.
I n'aveût nin ine-eûre
Qu'èle vinéve dè l' qwiter.
Li nut' èsteût toumêye,
Po l' ratinde, dji m'a fêt
Ine pitite fricassê ye
Et on gros pot d' cafè.

Èle rintra sins rin dîre,
Pus bèle qui l'å-matin.
Li pê d'ine feume rèspîre
Qwand li boneûr lî vint.
Èle n'aveût pus si-odeûr,
Mins ine-ôte, on pô fwète.
Monsieû, vos n' sårîz creûre
Çou qu'in-odeûr rapwète.

Dj'aveû rôlé è m' boke
Dès phråses bin tournêyes.
Mins dji d'mora à stok,
Li narène è m' plat'nêye.
Mi pogn èsteût sèré
Tot l' min.me qu'on coûr pout l'èsse.
Mins dj'a seûl'mint wèzé
Èl riloukî è cwèsse.

Èll'aveût min.me wårdé
Li monte avou l' crèhant
(l'amoûr todi crèhant, todi crèhant...)
Qu'i lî aveût passé
Å pougnèt tot l' båhant.
Mi, dj' n'åreû måy tûzé
Lî d'ner in-afêre come çoula, o nonna...
Èt m' coûtê, tot crissant
Fa 'ne creûs sor lèy è plat.