À cavaye lès bèrlinås,
Lès moûnîs qui von-st-à tch'vå.
A passé on 'tit moûnî
Qu'a tapé sès pîds podrî.
Toume è l'êwe!

Rapèhî! 

Mame, li p'tit moûnî, c'èst mi,
Dji waye è l' nut' à pîds d'hås,
Èt dj'a trop' sogne di m' nèyî.
Ridjowans ås berlinås:
Toume è l'êwe!

Rapèhî! 

Dj'a ridé tot porsûvant
Å pré Widjî ine maclote.
Mi cwér à ç't-eûre sût l' corant
Èt mès bês djoûs sont so flote.
Toume è l'êwe!

Rapèhî! 

Ètindez-v', à Sint-Måcrawe,
So l' pwète, on Hanscroufe qui clawe
On papî po raconter
Di quéne manîre dj'a toumé?
Toume è l'êwe!

Rapèhî! 

Dihez, mame, kimint s' fêt-i
Qui dj' va insi hår èt hote,
Sins saveûr à qwè m' rat'ni
Avou 'ne tièsse tote à flibote?
Toume è l'êwe!

Rapèhî! 

À l' nateûre a-dj' fêt tant d' må,
Qwand dj'apicîve li qwate-pèces
Qui piède si cowe å solo
Po n' nin tofêr piède li tièsse?
Toume è l'êwe!

Rapèhî! 

«C'è-st-à ç't-eûre, pitit rin-n'-våt,
Dèrit m' mame, qui ti t' sovins d' mi.
T'as todi stu on tchoûlå:
Ti n' mèrites nin di mori!»
Toume è l'êwe!

Rapèhî