het avondrood verblindt weer weinig nieuws onder de zon,
elk mens is even willekeurig, 
de ene dwaas de ander dom, 
we zijn met vele neergestreken
En geen een weet nog wat doen, 
dan te porren in een ander 's minderwaardigheidsgevoel.
Maar misschien als de zon is gedraaid wordt je schaduw weer klein,

en misschien als wij mekaar dan weer zien zal ik wat vriendelijk zijn.
Het doet me lachen maar het maakt me zeker niet beter gezind 
dat ik als kind nog heb geluisterd naar 't gefluister van de wind, 
dat ik als kind nog niet kon weten hoe de tijd zijn tijd verdoet.
Waar zijn we nu gebleven, 
waar is de wind nu weer naartoe.
Maar misschien als de zon is gedraaid, wordt je schaduw weer klein,
en misschien als wij mekaar dan weer zien zal ik wat vriendelijk zijn.

We zijn meestal heel dronken dus we sparen elkaar niet, 
ik heb moeten wenen toen je 's nachts met mijn beste vrienden sliep. 
En kom nu niet vertellen dat je hier het leven stopt, 
ik zal je toch niet vergezellen wanneer houdt het toch eens op, 
ik heb geen zin nog te horen dat je mij toch zo graag ziet.
Want we zijn al lang gebroken en het interesseert mij niet, 
dus laat je gaan, 
trek je beste kleren aan. 
En zoek een meisje dat het leuk vindt mee de afgrond in te gaan.
En misschien als wij mekaar dan weer zien zal ik wat vriendelijk zijn.