Alle senhores zijn minister,
Soms van vandaag, soms nog van gister.
Ook waren velen president
Van ’t Braziliaansche continent.
Alle senhoras zijn bekoorlijk
Trots en preuts en ongenaakbaar,
Eén blik is al hoogst onbehoorlijk.

Ze hebben geen van allen zorgen
Voor ’t land van vroeger, en het volk van morgen.

Tussen acht uur en middernacht;
Fronst hun effen voorhoofd, als je maar naar hen lacht.
Maar zelfs een aarzeling is laakbaar
Elk standje is  geoorloofd, in het uur na middernacht.
Dan hoor je de zinsvervoering snikken,
hen in omhelzing hevig hijgend,
zich in elke welluststandje schikken.

Ze hebben geen van allen zorgen
Voor ’t land van vroeger, en het volk van morgen.

Elke hete druppel bloed
doet het vuur in hen ontbranden, tot de vroege ochtendgloed.
Dan worden liefkozingen zoet
Afgedwongen, afgedreigd, als een onbesproken goed.
En overdag wordt alle schande
In dekstoel, luxe-hut, veranda
Weer in gebeden afgeboet.

Ze hebben geen van allen zorgen
Voor ’t land van vroeger, en het volk van morgen.