Mijn kinderwereld was mijn straat.
Daarbuiten was de wereld kwaad,
ja, slecht gezind.
Ging ik een straatje verderop,
dan kreeg ik daar subiet een schop
van een forser kind.

Toen mat ik grotere kleren aan.
Dat ik mijn straat niet uit kon gaan,
bleek een abuis.
Zelfs kwam ik in een andere stad,
waar ik plotseling drie vriendjes had,
zo ver van huis.

Nu trek ik grens na grens voorbij.
Veel buitenlanders, heel gastvrij,
heb ik ontmoet.
Dus dat men in mijn eigen straat
ook buitenlanders wonen laat,
lijkt mij wel goed.