Was ik een grote kunstenaar, vertelde ik verhalen,
die ik dan woord voor woord in verf op linnen zou vertalen.
Want op een kostbaar schilderij
vertellen alle kleuren mij
wie of ze samen zijn, maar ook dat elke kleur apart
niet slechts een eigen naam heeft, maar ook een eigen hart.

Blauw…
Blauw vertelt van water en van lucht,
van ijs en kou en wolkenvlucht
en van de ogen van het kind
dat ik het allerliefste vind,

Geel…
Geel vertelt van zomer en van brand,
van strand aan zee en zon en zand
en van het eendje in het bad
dat ik mijn kind gegeven had.

Rood…
Rood vertelt van liefde en van bloed,
van laaiend vuur en avondgloed
en van de haren van het kind
dat ik het allermooiste vind.

Groen…
Groen vertelt van weide en van gras,
van bladerbos en kroos op plas
en van het jurkje dat je droeg
toen ik je om een kusje vroeg.

Ik ben geen grote kunstenaar; ik ben alleen maar vader
en kunsten maken kan ik niet, maar zie toch als ik blader:
het allermooiste schilderij, het allermooiste schilderij
van ons: je moeder en van mij.