De Noordzee lag te sloapen,
Wie kwamen terug oet Kiel,
En in de verte zag ik,
De kroanen van Delfziel.

De zun glee langzoam onder,
Asof e in t wotter viel,
En alle meeuwen zongen,
Wie goan weer noar Delfziel.

k Heb overaal al zwurven,
En voak zo'n zet van hoes,
Ik ken de krougen oet mien kop,
Mor naargens vuil k mie thoes.

Al snaren ze over Hamburg,
Hou goud dat t doar beviel,
Ik wil t laifst veur anker,
In d'Hoaven van Delfziel.

De loods dij bleef mor proaten,
t Viel hom hail nait op,
Ik docht nait meer aan boakens,
k Haar aans wat aan de kop.

De TM 47,
Was ook op weg noar hoes,
En schipper stak zien haand op,
Vanoavend bivve thoes.

k Heb overaal al zwurven,
En voak zo'n zet van hoes,
Ik ken de krougen oet mien kop,
Mor naargens vuil k mie thoes.

Al het mien boot gain stuurhut,
Gain mast en ook gain kiel,
Ik wil mit die veur d'anker,
In d'Hoaven van Delfziel.