Karel kreeg een mooie fiets
Een kar naar zijn idee
En pa zei zeker honderd keer
Wees er voorzichtig mee
Maar Karel die een oogje had
Op Ans een nieuwe ster
Stond andere morgen voor haar deur
En zei met heel veel air

Mijn achterband is wel wat zacht
Maar ’t geeft niet lieve pop
Spring maar achterop
Voor jou liep ik wat risico
Voor jou neem ik een strop
Spring maar achterop

En las mijn band mocht springen kind
Dan gaan we met lijn twee
Want jij moet verder lopen schat
Maar ik loop met je mee

Later ging hij naar het stadhuis
En Ans ging met hem mee
Niet achter op zijn mooie fiets
Maar in een trouw coupe
En reed hij soms op weg naar huis
Zijn vrouw nadien voorbij
Stond mij meteen pedaal tot stil
En zei hij altijd blij

Zo verstreken in geluk voor beiden menig jaar
Een Ansje die nu Anna heet
Is eens zo dik en zwaar
Ze zit nog wel eens achterop
Maar toch zo vaak niet meer
Want als ze er maar over sprak
Dan hoort ze iedere keer