Zijn vader was een dronkaard en zijn moeder was een slons 
Hun zoontje was een niksnut, een jong gelijk een spons
Als kleuter gaf hij regelmatig stampen aan de hond
En hij lag al in zijn wieg met een fles bier aan zijne mond

Op school wou hij niet leren en de paters zeiden toen 
Dat hij nog in ’t gevang zou kome als hij zo nog voort zou doen
En ze stuurden hem op ’t laatst naar een verbeteringsgesticht
Maar ook daar kreeg de bewaker onze vriend niet afgericht

Als ze hem hebben losgelaten was hij 21 jaar
En veracht door heel de buurt en zijn familie stond hij daar
Hij kroop rond in slechte kroegen en hij vocht met alleman
En zijn eten ging hij stelen, ’t was een echt sociaal geval

En dan op een zekere avond, ergens in een donker park
Ging hij vrijen met een meisje, en toen ging hij wat te ver
Hij is dan maar getrouwd met haar, er zat niks anders op
Als de kleine was gekomen waren al zijn centen op

Hij ging zoeken naar een job, want hij was ten einde raad
Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat liep hij te slenteren op straat
En nu heeft hij het gevonden, nu is ’t allemaal O.K.
Want nu is hij aangenomen … bij de B.O.B.