stedelingen lopen zonder omzien langs de straten
of ze zitten met een kater van het weekend op de tram
kruipen door de metro met hun afgeleefde lijven
en de regenwolken drijven van op 't Zuid tot op de Dam
triestige gezichten komen buiten uit de statie
en vullen zonder gratie de straten van de stad
het grijs van hun gedachten is zo grijs lijk de gebouwen
en het grijs van de kasseien die blinken van het nat

maar Barbara loopt met haar nieuw bloezeke te pronken
en Sylvia steekt haar blinkend neusje in de wind
Erica staat daar met haar heuveltjes te lonken
Angela, zie ze maar eens giechelen dat kind

'k ben kwaad op de ministers die ons 't leven moeilijk maken
en de binnenlandse zaken naar de knoppen laten gaan
kwaad op al degenen die van mijn werk profiteren
en uiteindelijk beweren dat ze 't zelf hebben gedaan
'k ben kwaad op de politie, kwaad op de justitie
kwaad op al die triestige gezichten op de tram
'k ben kwaad op die ellendige verrekte koude tegenwind
en op die natte regen die klettert op de Dam

maar Tineke, waarom zou 'k me daar nu kwaad op'maken
en Ineke, als g'haar ziet dan wordt ge goedgezind
Lieneke, de regen kan haar enkel mooier maken
Francineke gooit haar blonde manen in de wind

wat zouden wij beginnen
zonder die godinnen
zonder al die bloemen in de stad
het leven zou ellendig zijn
vol miserie vol chagrijn
we waren zeker op termijn
een vogel voor de kat

Fatima
Rachida
Naïma
Kadisha


(c) tekst en muziek : Ed Kooyman