Vriend, ik heb je lang genoeg gekend:
Ik weet heus wel hoe je bent
Ik weet ook hoe je leeft, en hebt geleefd
Verder ben ik mij ervan bewust
Dat historie nimmer rust
Dat aan ieder heden een verleden kleeft

Vriend, ik heb je altijd zeer bemind
En ik blijf je welgezind
Ook al is het nu niet zo vurig meer
Daarom wens ik je geluk vandaag
Maar ik stel me toch de vraag
Of het goed is dat ik nog met jou verkeer

Want in het lange ogenblik
Dat ik jou zojuist bekeek, voelde ik ineens ontgoocheling en schrik

Wil dit zeggen dat ik je verlaat?
Och, ik meen het niet zo kwaad
Het alleen zijn ligt niet in mijn bereik
Wij vervolgden rustig onze gang
Maar het is wel van belang
Dat ik voortaan niet meer in de spiegel kijk