Drs. P.
Drs. P. - Salut d'amour (Opus 12) lyrics
Your rating:
Reeds lang had hij haar in stilte aanbeden. Iedere dag stond hij aan het hek, het onverbiddelijk gesloten hek te wachten op dat ogenblik van kortstondige aanwezigheid, zo sprookjesachtig maar ook zo smartelijk ongenaakbaar. Hij wachtte, soms in verlammende hitte, dan weer huiverend in kille schemering. Woordeloos doch met dorstende ogen stond hij daar. Zou zij verschijnen? Zou hij de ranke gestalte op het damesrijwiel, o dierbaar, onmiskenbaar silhouet aan het einde van de laan in zicht krijgen, zien naderen en naderen en dan, ach, hoe gezwind voorbij glijden en verder, verderweg slinken - zeker ook haar achterzijde was allerbekoorlijkst - totdat hij haar niet meer zag? Dikwijls kwam zij, wellicht pas tegen het vallen van de avond als er iets aan de maaltijd werd verwacht, een enkele maal zo vroeg dat hij bij het hek gekomen slechts het prikkelend pulseren van haar pitterjante patterpostiljores te pakken kreeg, gewoonlijk vertoonde zij zich vrij kort na het middaguur, er waren echter ook dagen dat hij tevergeefs naar het gebeuren uitzag, maar zo droomschoon was de belevenis, zo beeldend was zijn verlangen, dat hij op den duur niet meer wist, kwam zij heden voorbij of riepen zijn zintuigen haar op, bestaat zij wel? Ja, ja, zij bestaat, alleen bestaat zij werkelijk? Wederom zag hij haar aanzweven op het frêle voertuig. Het was na een jaar en dorre bladeren ruisden stervend onder haar wielen. Dichterbij, dichterbij kwam ze, nog dichter bij en toen zag zij hem aan, ze rende, ze stapte af, onzegbare verrukking, ze sprak tot hem, wat ze zeide, drong niet tot hem door. Hij stond daar als versteend en geheel sprakeloos, zij herhaalde de tekst met enige aandrang maar hij kon slechts haar beeld in zich opnemen. Hij staarde haar aan en bracht geen woord over de lippen en eer hij het daadwerkelijk besefte was ze weggereden. Al wat hem restte van dit ogenblik wat hij nimmer zou kunnen kwijtraken, was de trek van wrevel op haar gelaat, voordat zij zich afwendde. Zwijgend keerde hij terug naar het statige doofstommeninstituut.