O, de mensheid wil niet deugen
Overal is trammelant
Maar we kunnen ons verheugen
In een goede muzikant

Gabriel, Gabriel
Dat is geen willekeurling uit een dorpskapel
Hij speelt in het orkest van Jacques Brel
Althans naar ik veronderstel
Gabriel, Gabriel
Kan mensen laten dansen in een dodencel
Hij heeft een instrument van een apart model
En iedereen herkent het snel

Wie hem eens heeft horen spelen
Is voorgoed een ander mens
En in alle onderdelen
Meer gezond en meer intens

Gabriel, Gabriel
De vrouwen zijn verkikkerd op zo'n jonggezel
Ze vinden hem een engel en ze roepen schel
"Toe, speel nog eens van Wilhelm Tell"
Gabriel, Gabriel
Het kan geen kwaad als ik de naam nog even spel
Dat is dan G, a, b, r, i, e, l
Dus heel iets anders dan Francois

O, we kunnen ook genieten
Van een smaakvol strijkkwartet
Maar dat laten we wel schieten
Bij 't geluid van zijn trompet

Gabriel, Gabriel
Dan zetten ze de ramen open in de hel
De duivels houden even op met hun gekwel
En dat bevalt de zondaars wel
Gabriel, Gabriel
Zijn spel is nu weer dromerig en dan weer fel
En minstens even hoorbaar als een tuchthuisbel
En pakkend als een dwangbevel