Ik jammer en ik sidder
Nu mij te binnen schiet
Hoe indertijd een ridder
Zijn veilig slot verliet
Waarschijnlijk kent u dit verhaal nog niet

Hij had een prettig leven
Maar zag het als zijn taak
Om tussendoor nog even
Te jagen op een draak
Een veelbeoefend ridderlijk vermaak
 
De meeste draken waren
Inmiddels omgebracht
En om ’t milieu te sparen
Was daar iets op bedacht
De ridder wist dit niet en ging op jacht 

Met saamgeklemde kaken
Bereikte hij alras
Het woongebied der draken
En toen vernam hij pas
Dat dit nu een beschermde diersoort was

De smart viel nog te dragen
Maar ’t is een droeve zaak
Dat hij die niet mocht jagen
Ten prooi viel aan de wraak
Van een perverse ouderloze draak

Al ben ik niet zo’n drammer
Dit doet mij veel verdriet
Ik sidder en ik jammer
Want ik bedenk subiet
Hoe ’t komt dat men zo weinig ridders ziet