O ik ben slechts een domme agrarische Ier
En ik baad niet in weelde en geld
Niettemin word ik steeds overstelpt door plezier
Als ik kijk naar mijn aardappelveld.

O het leven daarbuiten is moeilijk en druk
Vol van spanning en haat en geweld
Maar ik koester mij in een botanisch geluk
Als ik kijk naar mijn aardappelveld.

Voor de moeder is 't kindje dat rust in haar arm
Een geheel onvervangbaar bezit
Maar het zien van een bintje maakt mij even warm
Als bijvoorbeeld een varken aan 't spit.

O de herdertjes waren terecht welgemoed
Want zij hadden hun schaapjes geteld
Dat is prettig, maar ik voel me minstens zo goed
Als ik kijk naar mijn aardappelveld.

O destijds in een opwelling heb ik een boek
Vol met mooie gedichten besteld
Ik kom steeds met een ander citaat uit de hoek
Als ik kijk naar mijn aardappelveld.

O er wordt dikwijls door een theaterbureau
In verband met mijn zangstem gebeld
Maar ik taal niet naar roem en contracten en zo
Als ik kijk naar mijn aardappelveld.

Ja, de handappel ligt ook wel goed in de hand
En was reeds in de Oudheid vermaard
Met de aardappel voel ik mij toch meer verwant
Want de aardappel ligt in mijn aard.

O ik ben slechts een domme agrarische Ier
Maar ik voel mij een vorst en een held
Een artist, filosoof, kampioen en bankier
Als ik kijk naar mijn aardappelveld.