Je loopt al wekenlang te zwijgen,
je kijkt me nauwelijks meer aan
Ik kan geen hoogte van je krijgen,
ik zie je soms zo treurig staan
Als ik je hand pak om te strelen,
dan laat je dat maar even toe
Het lijkt je niets te kunnen schelen, wat ik doe

Maar zeg me dan in godsnaam wat er is
Je kunt het toch in elk geval proberen
Waarom zeg je nou niet wat er is
Ik weet het wel, ik ken je toch, je wil me niet bezeren
Maar dit is minstens net zo erg, dit zogenaamd gewone
Er hangt geen handdoek in de douche,
dan pak je toch een schone
Ik voel de scheuren, onder het vernis
Zeg me nou in godsnaam, wat er is.

Wat is het, ben je weer verliefd
een andere vrouw, een andere man
Ik zal mijn jaloezie bedwingen
maar wat is het, zeg het dan
Hebben we fout gespeculeerd
en gaan we binnenkort failliet
of worden we soms afgeluisterd
Ik zeg mar wat, ik weet het niet.

Of is het toch gewoon een meisje
waar je smoorverliefd op bent
Nee, je wilt een poolreis maken
in je eentje in zo’n tent
Heb je ’n fietser overreden,
terwijl je veel gedronken had,
en ben je daarna doorgereden
Ik roep maar wat

Maar zeg me dan in godsnaam wat er is
Je kunt het toch in elk geval proberen
Waarom zeg je nou niet wat er is
Ik weet het wel, ik ken je toch, je wil me niet bezeren

Ik durf dat ene niet te denken,
dat je niets misdreven hebt
enkel dat jouw grote liefde,
ongemerkt is weggeëbd.
Is dat zo? Moeten we leven,
met een pijnlijk diep gemis
dan begrijp ik dat je niet zegt, wat er is.