-Zo Pieter. Ik heb je opstel nagekeken, en het lijkt me maar het beste, als je dat voor de klas zou willen voorlezen.

-Oud Valkeveen.
Dit jaar zouden we op schoolreisje gaan naar het reservaat ’t Gooi. De geschiedenisleraar had ons verteld dat er in zijn jeugd een speeltuin was die Oud Valkeveen heette. Zo heette ie nu nog en hij was heel oud en we gingen er heen met de bus van Maarse en Kroon. Dus dat trof goed.
Jammer was alleen dat juffrouw Stamer ook meeging. Om twaalf minuten over half negen vertrok de bus van Maarse en Kroon. Al gauw was de stemming erin. De buschauffeur vertelde allemaal moppen die ik niet snapte. Mijn vriendin Carola had 38 rollen bij zich, zoute en dubbelzoute, om van de griotten maar niet te spreken! Al bij Diemen moest Carola spugen. Dat vonden wij wel leuk want wij konden wel tegen de bus.
Meester Groot werd erg boos toen Joop en Henkie gingen vechten omdat Joop vals speelde met pokeren. Meester Groot zei dat het een kwestie van noodweer was en opende de achterdeur bij Muiden, waarna we Joop en Henkie niet meer zagen.
Bij Bussum zijn we afgeslagen en we waren nou bijna bij Oud-Valkeveen, het doel van onze tocht. Eerst kregen we allemaal een touwtje om onze nek met een kaartje waarop onze naam stond. Leuk. Toen mochten we erin. Een glaasje ranja gaat er altijd wel in. Josje Meulemans dronk natuurlijk weer het snelst maar mooi dat ze zich verslikte. Gossiepietje wat verslikte die zich. Ze werd helemaal blauw en werd er stil van.
O o wat was het een mooie speeltuin. Zo zie je ze tegenwoordig niet meer. Je moest haast alles zelf doen, wippen, schommelen, noem maar op. Nou, we kwamen ogen te kort, zeker Gabriël de Loor vanwege die granaten in de duinen. Natuurlijk was de motorboot-vijver het meest in trek. Wat hadden we een pret toen er één lek stootte en toen bleek dat Juffrouw Stamer niet eens kon zwemmen! En Keesje Korteweg ging steeds hoger op z’n schommel, net zolang tot het touwtje dat ie om zijn nek had, bleef hangen aan een boomtak. En Keesje ook. Wat hebben we toen gelachen. Ik had stiekem de ruitenwissers van de bus van Maarse en Kroon afgesloopt en de chauffeur vond dat niks leuk. Hij holde achter me aan en slingerde toen de krik naar mijn hoofd. Nou, ik sprong opzij, de meester niet
Nog vele interessante gebeurtenissen gebeurden die dag, maar het leukste vond ik nog dat ik de enige was die mee terug ging. De rest was er niet meer. En toen we dan eindelijk aankwamen, stonden alle ouders op de bus te wachten. Maar ik had me verstopt onder de bank. Om net te doen of de bus leeg was.
EINDE.