Van op de hoge brug onder de kroonlantaren
Is alles, nu gezien, zo anders dan het was
Toen wij den tragen avond gingen tegenvaren
Of spraakloos onder de elze zaten in het gras

De Leie en lijkt ons maar een landelijk rivierken
Een wandelende streep, en wat traag water toe
Met aan iederen draai een waaiend populierken
Een half-verdronken ponte, een schilder en een koe

Hier langs de straten is 't zo triestig en het regent
Maar ginder is de nieuwe maan al opgestaan
Waarom nu elk van u de Leie niet gezegend
Meneer van de Woestijne heeft het voor-gedaan

Of wist ge't niet: dat Jezus 't veer kwam overzetten
(De lelie drijft, alwaar zijn riemslag heeft verpoosd)
En dat men tot zijn glorie, onder de glorietten
Des zondags aan een matig prijsken paling roost

Tekst en muziek: Richard Minne/Dirk van Esbroeck