Stel dat je angst hebt om te vliegen
En dat je toch gedwongen werd uit alle macht
Hoe afschuwelijk zou dit zijn om maar te zwijgen van de pijn
Die door de angst alleen al werd te weeg gebracht
En hoe onmenselijk ware dit dan niet als straf

Stel dat je angst hebt voor een kerncentrale
Die toevallig in jouw buurt verschijnt
En je denkt nog even vlug aan Harrison en met een zucht
Aan de toekomst en je kinderen allebei
En je weet dat die angst altijd blijft

En zo zijn er zovele die bevreesd zijn
Die machteloos zijn net als ik en even bang
Omdat de kans altijd bestaat,
Dat het fout gaat vroeg of laat 
en dat besef dringt door langzamerhand
En zo ontstaat er een collectieve angst
Daarom verzoek ik u: "mijne heren, hoog geleerde
Keer terug tot de werkelijkheid
Uw product is niet compleet zolang het woord nog ontbreekt
Omtrent niets minder dan ons aller veiligheid
En wat de consequenties zullen zijn te zijner tijd"

Want de natuur is niet ontvankelijk voor het afval
Waarvan de radio-activiteit blijft voortbestaan
Ook al stop je het in de grond ergens in een zoutspelonk
Of al dump je het midden in de stille oceaan
Hoe dan ook, het blijft beangstigend voortaan

Er spoelen zwarte vogels aan op onze stranden
Zwarte vogels, die met olie zijn doordrenkt
Het is een somber nieuwjaarsbeeld, 
doch niet "terzake"essentieeel
En zeker niet wanneer het gaat om rendement
En dat bevreest mij nog het meest op dit moment

Stel dat je angst krijgt voor de dag van morgen