Vaak Melina dacht ik waarom
Waarom in godsnaam keer je niet om
Als je op weg bent en niemand komt je tegemoet
Wat houd je dan nog gaande waaruit put je nog de moed
Wanneer je ziet dat alles wat je hebt gezaaid
Door de wind weer wordt verwaaid
Een wind die bol staat van onverschilligheid
In de zeilen van alles wat met de leugen vrijt
Jouw tranen werden beschouwd als theatraal
En pasten niet in hun verhaal
Jouw kreten heeft men bij elkaar geharkt
Voor onze gastarbeiders zondags in het park
Wat jou deed zwijgen zo wilde het thuisfront heten
Hun luisteren stond gelijk met vreten
De oren uiterlijk vriendelijk vermomd
Maar als moordenaars slopen ze rond
Met als vrijgeleide jouw vertrapte lied
O Melina men hoorde jou niet

Dag Melina je bent weer thuis
Welkom Melina welkom thuis
Daar waar een herdersroep over de heuvels schalt
En de cypressen en olijven in het dal
Hun koele schaduw spreiden over het land
Daar heb jij zolang naar verlangd
Nu je eindelijk in vrede bent ontwaakt
De zoete avondlucht je langzaam dronken maakt
Zo heb ik jou lang niet meer gekend
Ik zie nu pas hoe mooi je bent
Hoewel jouw rimpels blijvend zullen zijn
Als een herinnering aan zeven jaren pijn
Dat je moest leven als een banneling
Wachtend op de overwinning
Soms wanhopig en wie zou dat ook niet
Al die jaren tekenen jouw verdriet
Maar ondanks alles zong jij met gebalde vuist
Daarom Melina welkom thuis