Een man komt thuis
En zegt tegen zijn vrouw: 
Wat doe ik hier
Louisa is haar naam 
En ze zegt: Dat is de vraag
Ga op reis, Marcello
Naar het Midden Oosten
Dat roep je al zo lang
Dus vertrok hij 's anderendaags

Er was Jeruzalem
De stad van niemand
Voor Marcello een open huis
Daar ging hij dan ook niet gebukt
Onder een zwaarmoedig kruis
Wat hem terugbracht naar Louisa 
Was al joggend een smalle steeg
Die hij per toeval vond
Met als verrassing op het eind
Een blinde muur waarop met witgekalkte letters stond
Sorry. Hier valt verder niets te zoeken
Ga naar huis
Ga voortaan recht door zee
Met in je hoofd een eigen tempel
Je eigen synagoge of moskee

Ondertussen was Louisa naar Sri-Lanka
En beklom de hoogste berg daar
De Adam's Peak
Eenmaal boven waar ze haar mantra kreeg
Werd ze onwel
En ijlings afgevoerd naar de kliniek
Daar lag ze wekenlang in coma
Onder een muskietennet
En al die tijd dat Louisa bijkwam
Zat Marcello aan haar bed

Weer thuis nadien vond ze haar mantra terug
Een kleine spreuk die nog ongelezen was
En deed het geen pijn 
Integendeel, toen ze weende
En nogmaals met betraande ogen las
Je kunt klimmen
Zo hoog je wil
Verdwijnen in het hemelsblauw
Al kom je tot de hemelpoort
Het zit niet hoger dan in jou