Wanneer de spinnen sterven aan de struiken
En lege schalen schuren langs de grond
De vogels onderweg zijn naar het zuiden
Als het grijs zich heeft vermengd met bruin en brons.

Refrein:
Dan schrijden, mager, flard en vaag
De nekken lang, de handen laag in lompen
Scharen bonte bedelaars, zangers, vloekers, gokkers
En vermomden
Over de wijde horizon
Over de grenzen naar de zon.

Mijn woorden werden hier verdraaid
Mijn daad ontkleed van absolute waarde
Mijn handelingen uitvergroot
Mijn vrijheid werd vertrapt door blinde paarden
Ik paste niet in hun systeem
Men bouwde muren om mij heen.

Maar als na sneeuw en ijs, de wereld groen kleurt
De eerste lauwe wind het land verwent
De bloemen in het veld hun geur verspreiden
Dan staan wij op, ons reisdoel is bekend.

Refrein.

Al wordt mijn woord steeds weer verdraaid
Mijn daad ontkleed van absolute waarde
Mijn handelingen uitvergroot
Mijn vrijheid vertrapt door blinde paarden
Al pas ik niet in hun systeem
Al bouwde men muren om ons heen.

Toch schrijden, mager, flard en vaag
De nekken lang, de handen laag In lompen
Scharen bonte bedelaars, zangers, vloekers, gokkers
En vermomden
Over de wijde horizon
Over de grenzen naar de zon.