Vele weken, soms ook maanden, hoor ik niets
Dan een kort smsje uit Nice
Wel emails overal vandaan, met foto's wie jij ontmoet
Ik vind je overal goed opstaan, niet dat dat er nu toe doet

Ik roep je naam
En wacht op antwoord
Hoor de wind zingt jouw naam

Als je thuis bent, na een poosje word je gek
Als een zeeman die blij zegt, ik vertrek
Verslavend is je reisverslag en rusteloos je natuur
Toch goed, dat ik ‘t nu lezen mag, je schrijft daarin vol vuur

En als zoals laatst het gevaar dringt
Dan doe ik mijn ogen niet meer dicht
Of als een email wat gejaagd klinkt
Zonder foto, rotbericht

Kan dit doorgaan, is dit zinvol vraag ik weer
Maar dan zeg je opnieuw dit is de laatste keer
Je wilt bij mij gelukkig zijn maar het spookt teveel in je hoofd
Als je gaat voel ik zoveel pijn, 'k heb lang in ons geloofd