Ik denk dat ik dacht aan
Tien dingen tegelijk
Overal is het druk
En de drukte neemt de overhand
En ik weet niet hoe het zo ver kwam
Ach nou
Het hoeft niet zo te zijn

Meer dan ooit
En als het me gegeven is
Wil ik zacht zijn en onverhard
Zou ik haast vergeten dat ik zo'n vrees had
Van alles wat broos is
En onvermijdelijk klein

Als er dan toch iemand weet
Wat er door m'n hoofd gaat
Alle stoppen slaan door
Alle dingen gaan door
Alle dingen gaan door
En m’n voeten gaan voort
Zie je m’n twijfel
Na honderd jaar
Na honderd keer heb ik het pas gedaan
Uitzichtloos
En dan vat ik vuur en vlam

Meer dan ooit
En als het me gegeven is
Wil ik zacht zijn en onverhard
Zou ik haast vergeten dat ik zo'n vrees had
Van alles wat groots en ongrijpbaar lijkt
Liet ik me gaan
Is het nu of nooit
Meer dan ooit
Meer dan ooit

Meer dan ooit
En als het me dan toch gegeven is
Wil ik zacht zijn en onverhard
Zou ik haast vergeten dat ik zo’n vrees had