Jan is mijn zoon, En ‘k wou zijn meester laten weten
Dat het de laatste tijd niet goed gaat met dat kind
Maar onder ’t schrijven, begon ik toch te zweten
Moet er nou wel of geen dt staan in ‘Jan vindt’

Dat je als moeder nou toch weer moet gaan zitten pezen
Op t’s, dt’s en d’s, dat is gewoon gênant
Maar ‘k laat de meester ook geen brief vol fouten lezen
Want anders valt onze familie ook door de mand

Lieve mevrouw, in braden, branden en belanden
In snijden, strijden, lijden, scheiden enzovoort
In al die woorden is altijd een d voorhanden
En soms een t. Hoe weet je waar die hoort?

Nou. Al die woorden gaan precies als het woord ‘werken’
‘Jan werkt’ met t, dus ook ‘Jan vindt’ is met een t
Onthoud: die woorden gaan precies als het woord ‘werken’
Ik werk, jij werkt, ik vind, jij vindt; moet u nog thee?

Ik zou de meester nu maar gauw die brief gaan schrijven
En als u toch nog t’s te veel of weinig zet
Dan zou ik daar maar kalm en rustig onder blijven
Hij is een grote kniesoor als hij daar op let