Het gaat verder niemand ene moer an,
verder hoeft niemand het te weten:
mijn ouders zijn sinds vorig jaar
om zo te zeggen ‘uit elkaar’.
En ze vinden me een te kleine meid
om daar het fijne van te weten.

Ze hadden ook nooit ruzie gehad,
behalve, denk ik, ’s avonds laat.
En op een dag vertelden ze dat
het zo niet langer gaat.
Ik heb het niemand in de klas verteld,
daar heb je toch niets an.
Maar moeder heeft het de meester wel gemeld,
die weet er dus wat van.

Het gaat verder niemand ene moer an,
verder hoeft niemand het te weten:
mijn ouders zijn sinds vorig jaar
om zo te zeggen ‘uit elkaar’.
En ze vinden me een te kleine meid
om daar het fijne van te weten.

Papa is erg aardig, elke maand.
Hij neemt me altijd ergens mee
als ik bij hem op bezoek moet gaan.
Dat valt per slot wel mee.
Ik heb het bij mijn moeder ook heel goed,
ze heeft nu ook een vrind.
Ik weet niet of ik het papa zeggen moet
dat ik die ook aardig vind.

Het gaat verder niemand ene moer an,
verder hoeft niemand het te weten:
mijn ouders zijn sinds vorig jaar
om zo te zeggen ‘uit elkaar’.
En ze vinden me een te kleine meid
om daar het fijne van te weten.