ik zèn het beu van in 't gareel te blijve lope
en van mij appele veur citroene te doen kope
dag in dag uit tege nen stoemmen baas te knikke
en al diên beucht op den T.V te moete slikke
mè 'n okkeuzze-kar te rije, mè m'n eige vraa te vrije
veur paljasse te gon stemme, en de griep te moeten hemme
van is nooit te meuge doen wa ge ni meu
ik zèn het muug, ik zèn het zat, ik zèn het beu

ik wil gon lope uit me kot, en gaan wonen in 'n grot
en mè vriende en mè lieve leve lak 'ne primitieve
in 'n berevel gekleed en de knots in d'hand gereed
veul ik mij vent, honderd procent

mor as ge mij liet doen, ik zou het arrangere
ik liet m'n eige dan op slag al pensionnere
m'n vraa die moest dan in mijn pleuts mor gon karweie
ik zou de kindjes kope en de sokke breie
ik zou m'n bruur minister make van alkool-achtige zake
en de baas van op me wark, stoeltjeszetster in de kark
de belastingcontroleurs da wette goe
die neep ik één veur één hun korepijpke toe

zou da ni 't manneke zijn begot
'k zou dan blijve in me kot
mè de sloefkes en 't gazetje en om elf uur in 't bedje
elken avond wa T.V, 's zondags nor de staminee
allé toe, zedde gij ni goe

ne mens, ge zou al rap opnief beginne zage
da stekt mij tege diên trenot van alle dage
ik zou wèr katkes in het donker wille knijpe
mor ik betwijfel of m'n vraa da zou begrijpe
mè die okkeuzze ree'k nog gère, m'nen baas was ginne contraire
den TV had schoonder beeld, 'k was content mè minder geld
'k zou wèr alles wille doen wa ge ni meu
ik zèn 't wèr muug, ik zèn 't wèr zat, ik zèn 't wèr beu

mor wa concluze past hierachter wel het meest
ne mens is potvernonde toch 'n aardig beest