(orig.: Wolverton mountain van Claude King)

'k ging nor Tyrol, mè mijnen brommer
en mè 't vrouwke. . in congé
toen 'k wou vertrekke, dan was z' on 't zage
nemd'astemblieft na..me moeder mee
ik zee: mor schat, mè ons gedrije
op mijnen bromfiets. . da zal ni gaan. .
mor toen 'k vertrok, dan hing heur ma-ke
mè 'n kletskoor, d'r vanachter aan
mor 'k had rap vodde, mè nen gendarm
die zee: zeg héla, da go ni gaan
on diê remorrek van aawen brommer
ston potverdome giên pinkers aan..
en on de grens daar was 't nog erger
daar kreeg ze ruze mè nen doeaan
diê vroeg d'r on mij, zeg waarom doede
da dink daarachter . . gin looike aan. .
toen w'in Tyrol ware gekome
had schoonmama-ke ambras mè mij
'k zee: darft na ni beginne jood'le
want anders hemmek nog er diên echo bij
op de Jungfrauberg zee ze: zie daar is
d'r zennek na echtig, m'n spraak van kwijt.
'k zee tege da mens: moe, as da waar is
dan blijve w'hier sito nog nen hiêlen tijd..
in diên trant is 't blijve dure,
tot da'k zot wier van heur kure
'k darf het on gin mens vertelle
'k sloeg heur af mè mijn bretelle
z'hield ni op mij te koejonnere
me da mens zag 'k mijne pere
wilde z'hemme veur e reske
krijde z'on e schappelijk preske
in diên trant zal 't blijve dure..