Godde nor oe zestig jaar
ja dan weurde pas gewaar
da d’ oe lijf van wante wèt, oemdat ‘t stillekesaan verslèt
wârke weurdt dan ‘n karwei
meer ‘ne vorm van slavernij
en ge telt de jaren af ...dan gaade profetere ...

me pensioeng, me pensioeng, me pensioeng
ge zult mij, wa zien doeng
me pensioeng, me pensioeng, me pensioeng
dan beginne kik eerst mor te leve
me pensioeng, me pensioeng, me pensioeng
‘k krijg veurniet al m’n poeng
me pensioeng, me pensioeng, me pensioeng
‘k wenste da kik zoe vâr al stoeng !!

as g’ er eindelijk zestig zijt
is den baas oe liever kwijt
en ge krij’ d’ as aawe knol, ‘n horloge of ‘n madol
niemand vraagt of ge wilt gaan
‘t is veurbij, g’ hed afgedaan
en ge mokt oew’ eige wijs ...na gonnek is profetere

me pensioeng, me pensioeng, me pensioeng
wa zou kik daar mè doeng
me pensioeng, me pensioeng, me pensioeng
‘k zal d’r na moette lere mè leve
me pensioeng, me pensioeng, me pensioeng
‘k krijg veurniet ... al m’n poeng
me pensioeng, me pensioeng, me pensioeng
‘k wenste da ‘k nog zoe vâr ni stoeng

zedder zestig gepasseerd
rokt’ opnief gemotiveerd
ge karweit veur oe plezier, en ni just van acht tot vier
g’ hèt van simpel dinges deugd
ge beleefd oe tweede jeugd
want ge kund’ is eindelijk van oe leve profetere

me pensioeng, me pensioeng, me pensioeng
lot ons na mor is doeng
me pensioeng, me pensioeng, me pensioeng
dan beginne wij pas mor te leve
me pensioeng, me pensioeng, me pensioeng
w’hemme veurniet ... al ons poeng
azzet kon, azzet mocht, azzet goeng
gingek as baby al op pensioeng