Refrein:
Eind’lijk naar huis, naar m’n liefste Katrien
Ik heb haar meer dan een jaar niet gezien
Uit met corvee’s en vaarwel aan de dienst
Morgen dan kus ik m’n liefste Katrien

We zijn weer op march en de ransel weegt zwaar
Maar dan gaan gedachten ineens weer naar haar
Ik voel geen vermoeidheid, de ransel wordt licht
Want ginds aan de einder daar straalt haar gezicht

Refrein

Ze gaf me bij ’t afscheid een lokje blond haar
Dat is wat ik dicht bij m’n hart goed bewaar
En als ik op wacht sta in regen en wind
Dan kus ik die lok en ik voel me bemind

Ik kijk hunk’rend uit naar de week’lijkse post
Ik zie op de brief, ’t heeft haar traantjes gekost
Wat zal ik toch blij zijn, is ’t eindelijk voorbij
Want dan blijft m’n liefste voor altijd bij mij

Refrein