M’n dochter is on ‘t vrijen
ge kunt da nie vermijen
‘k zèn toch zoe bang da zij heur zou mispakke…
z’is nimîer in te tomen... ze loopt van h’m te dromen,
‘k denk wel da z’ on dîe gast zal blijve plakke…

Misschien is ‘t ginne slechte
is hij veur heur den échte...?
‘k hoop dat h’m heur gin oren aan zal naaien…
gîe mens kan er veurspellen... of zij ‘t mè h’m kan stellen
of het oep ‘n desillusie uit zal draaie…

M’n dochter denkt on traawe
d’r is gin huis mè ‘t haawe
‘k weet nie wa dakkik dan zal moete zeggen,
ik kan ‘t heur nie verbieën... ik wil z’ oek nie doen schriëje
‘k wens haar gîe strobreed in de weg te leggen…

‘k Zèn zoe bang heur te verliezen
want pakt ze toch heur biezen
moet z’ heur nie oep ‘n ânder gon verslechten…
moest dîen heur ooit beliegen... of dârft h’m heur bedriegen
zal ‘k mè dîen teutentrekker wel eens vechten…!

M’n dochter is ma heilig
ba ons is ze zoe veilig
ge vraagd’ oe af waaroem ze ‘t af wilt bollen...?
ik heb mij voorgenomen... on heur mag niks miskomen
de knapste vent laat ‘kik nie mè heur sollen…

‘t Zal héur én ons oek varen
het waren toffe jaren
‘k zèn blij da ‘k heur gezond heb oep zien groeien,
ze wèt hoe goe da ‘t thuis is... da zij de zon in huis is
en naa komt er ‘ne vreemde da verknoeien…

M’n dochter is verleeje
waaroém zee ze nie "neeje"...?
wad’ hee ze toch in heure kop gestoken...?
ik preutel nie, of sakker... mor ‘k lig er ‘s nachts van wakker
waaroém wilt z’ heuren éigen pot nà koken ?

Mor wa ston ‘k hier te zagen... ik heb gîe recht van klagen,
‘k zèn vruger zélf oêk nie thuisgebleven...
dus ik wil het heur naa wel gunnen... mor ja, ge moet da kunnen
da ‘s moeilak, mor ‘t is de gânk van ‘t leven…

En is ‘t zoe vâr, dan staad ‘r... verslagen bij, as vader
‘t is moeilijk, oem oe dochter af te geven.