(orig.: J'ai pleuré van Claudia Sylva)

'k hem geblet veur mijne iêste kiêr
'k hem geblet en da doen'k nooit nimiêr
'k zee on m'n vrouw allê vooruit. . ik steek hier 'n handje uit
bruneert gij de petatjes bruin, kuis kik ajuin, ajuin
'k hem geblet gelak 'n echt klein joenk
'k hem geblet dat diên ajuin zo stoenk
'k wist nimiêr wa'k moest doeng, ware-n-et eiere of joeng
't water liep lak 'n fontein, mor dan in 't klein, in 't klein

lo lo lo lo lo lo lo lo lond
da d'ajuin snije, da's van den hond
het water stoeng in plasse, in d'ingemokte kasse
en tusse d'ondertasse, dreef mijne schoofzak in 't rond

'k hem geblet mijn oge deeje zeer
'k hem geblet, 't hot giêne naam nimiêr
ne gebuur riep van den balkon, 't water sto d'al in mijn salon
we staan hier allemaal in ons vaan, mè ons galochen al aan

lo lo lo lo lolo, lui lui lui luin
da kwam allemaal van diên ajuin
ik wier zo rood as 'n kalkoen, mor 'k kost er niks on doen
ik stoeng zelf mè mijne schat al tot m'n knoesels in 't nat
en as zij me nog is zee
komt d'helpt 'n handje mee
ook al bakt z'iet nog zo bruin
veur mij dan zonder ajuin, ajuin, ajuin