(orig.: Butterfly van Danyel Gerard)

De Madam, die mè mij is getrouwd 
was van lijf, toendertijd, goe gebouwd 
mor daarna vanaf, heur twelfde kinderbed 
hee ze nimmer g'ete, mor gefret

hoe da zij, da binne krij', da's veur mij, schoeffelderij 
ik blijf er bij, mij mokte blij, mè nen boterham mè gelei
s'morgensvruug, rond den tiene, sta z'al oep 
z'èt nen bufstek, mè fritte, en mè soep 
en 'n uur, nadatem, beweert diên dikke petie 
da ze weral zwart van honger zie

hoe da zij, da binne krij', da's veur mij, schoeffelderij 
ik blijf er bij, mij mokte blij, mè nen boterham mè gelei

op de noen, 'n pan spek, mè e grof brood 
om vier uur, e crème-glaceke, mor e groot 
en dan s'avonds, èt ze toespijs, mè tien-twelf pistolees 
daarna, is z'on 't zage veur chinees

hoe da zij, da binne krij', da's veur mij, schoeffelderij 
ik blijf er bij, mij mokte blij, mè nen boterham mè gelei

den doktoor, zette-n-heur, op dieet 
z'at 'n uur, on e stuk, giênen beet 
"'k geef het op," riep zij, "da dieet helpt giêne chik 
want ik zèn naa nog altijd eve dik

hoe da zij, da binne krij', da's veur mij, schoeffelderij 
ik blijf er bij, mij mokte blij, mè nen boterham mè gelei

omda kik, naa giên kindjes, nimiêr wil 
pakt m'n chou, al nen tijd, ook de pil
het moet zijn, da zij, die pillekes gère mag 
want zij pakt 'n dozeke op nen dag

hoe da zij, da binne krij', da's veur mij, schoeffelderij 
ik blijf er bij, mij mokte blij, mè nen boterham mè gelei 
hoe da zij, da binne krij', da's veur mij, schoeffelderij 
ik blijf er bij, mij mokte blij, mè nen boterham mè gelei