(orig.: Let's fall in love van Eddie Duchin)

Blèt na nie, Va
ge wèt toch oêk, da ’t nie ga…
oem hier nog langer, as onze kostganger, te blijven ankeren…
’t lee nie on mij,
want ‘k zèn kontent, da g’hier zij,
mor ’t is mijn vraa, die over aa, altijd blèft kankeren…
zij, zee da g’ons klein hed bedorven
van toen, da d’ons Moemoeke pas was gestorven,
swenst, liep het fout
gij leeft nà nog, ge zèdd’ oud
ge kost ons peperduur, on licht en vuur, en onderhoud !


Va, nondetwee…
schîed’ nà is uit, met te schreeë,
mijn vraa en ikke, kunne het flikke, oem aa nor ‘nen home te doeng…
trekt gîe gezicht… het is ‘nen home… gîe gesticht
mè kleurtelevieze, en proper servieze, mor ’t kost ons héél aa pensioeng…
wij, komen als dankbare kind’ren
misschien efkes mè karstmis is zien, nor ginder
dus, ge versta
’t is veur oe goe, da ge ga,
denkt on ons Moeke, dus lot me nie vloeke,…
… blèt na nie… Va…