De Strangers
De Strangers - biografiekelieke lyrics
Your rating:
(orig.: Rapper's delight van Sugarhill Gang) ik heet John. . bon. . vanaf da'k begon zennek overal en altijd de plezante ik zèn 'n zenuwpees, mè 'n catchou-face azzek slaap zennek ook 'nen ambetante ik zèn lank van haar en eve lank van toeng negenendartig, maat van schoen 'nen achtenveertig van karruur 'k houw m'n broeken op zonder centuur mor mè super-de-luxe bretelle die'k in Parijs gon bestelle breed van schaawers, smal van borst en m'n schoenen zèn nooit gekuist ik koop m'n onderbroeken op maat en was nooit of nooit soldaat veur'k gon slape om 'n uur of twelf wassekik m'n hemde en m'n sokke zelf ik hèm den al gedaan, on den dop gestaan en mè m'n eigen haddek soms kompasse as kruidenier, cipier, pompier en testpiloot van matrasse na zennek bà 'nen baas op 'n fabriek in St. Niklaas daar stonnek mà dan uit te slove mor gaat de poort dan dicht, dan haal'k me gezicht van de maffen John t'rug bove 'k zèn e paljaske, e zotteke, 'nen duvel in e kaske en doodgère onder de mense ik heb 'n vrouw en e kind en 'n huis da blinkt en 'ne gebuur diê stinkt van pretentie giên zeve koeie en 'n geit mor 'nen auto diê a rijdt en mè nievejor m'n allerbeste wense ... hallo de Pol. . schol. . den oudste knol doe ze nog is vol gedôme ik zèn 'nen hiêle schare, wel de meest in jare mor ik laat het on m'n hart ni kome ik zèn 'nen optimist tot in de kist bà mij ligge z'ammol op e rij-ke 'k veeg on alles m'n kas. . ik heb nooit ambras want ik zèn e loecht gekookt ei-ke 'k hèm 'n vrouw en 'nen hond, ze zèn allebei gezond en dan ook nog 'ne rosse kater ik huur 'n garage, 'nen beneeje mè chauffage en 'k heb overal warm water ik wârk on de stad, omda'k het gère-n had daar doen kik wreed m'n devore mor tusse nege en vier, moette ze mij hier in me slapeke ni kome store mor zegt da na ni voort, a't den baas da d'hoort dan geft 'm 'n sigâr on mij want ze zegge on de stad. . zitte z'ammol op hun gat en da's niks dan jaloezegatterij as kleine garnaal, zoenge'k op 't hoogzaal mor ik zoeng zo vals als 'n kat ik was 'n ramp vandeeg, want de kerk liep leeg in den tijd dat 'r nog volk zat da d'hee me ni gestoord, want ik zoeng mor voort te same mè e groepeke vriende we mokte carrière, want we zoenge zo gère en as ge naa de Pol moet vinde dan vraagde nor de joenge, diê da lieke hee gezonge van de Schele Vanderlinde hier is den Alex, den Alexander niks veur mij, en alles veur 'n ander 'ne rosse van haar en wreed serieus 'nen baard on m'n kin, 'nen bril op mijne neus azzekik klein was, alle dage jan en alleman, mij mor plage van "rosse kater, springd'in 't water" "rosse kat, springd'in 't nat. . mè oe bene on oe gat" tot da'k 'r zo de pest van had da'k ging blète want amai m'n voete mijnen dikke kop stoeng vol mè sproete mor ik wier volwasse mè veul complexe en mè ne faibel veur d'ander sekse vijfenzestig kilo nat gewoge, 'ne meter tachtig. . goe geloge vruug in 't bed. . vruug getrouwd 't hee me potverdekke al dik berouwd al m'n kindere die zèn van mij 'k heb ze geteld. . . 't zèn 'r drij trouwens ik mankeer 'n vijs. . want ik ging in 't onderwijs ieder jaar die joenge schele. . die 'n bitje mè oe sjokkedijze spele mor 't verlof. . da d'is tof. . mè m'n lamme botte in mijnen hof teksten veur nief liekes brouwe. . of wa drome van ander vrouwe zo wil'k het 'r lank van pakke. . zonder kanker of zonder attakke tot m'n negenennegentig jaar. . as't on mij lag. . echtig waar en dan stonnekik zelf perplex. . van diên aawen bok "Alex" ik zèn de Robert, of kortweg "Bob" ik heb wa da ge noemt 'nen aparte kop diên hemmek van me Vader en na weet ik pas waarom da mijne Pa zo'ne mottigaard was in zesendârtig zennek gebore me Moeder hee me toen per abuus verlore ik was enig kind en da dee me lol m'n doeke en m'n broeke waren altijd vol ik blette lak 'n vârke mor vele langer want later azzek groot was wiere e kik zanger op m'n achttien jaar, haddek 'ne kop vol haar mè allemol krolle en bekken diê zennek na wel kwijt. . mor ik heb giê spijt want dan muttek mà ni kamme, verdekke ik zèn ni on de Staat, mor wel in de privaat daar gonnekik me pree-ken hale 'k heb 'n dochter en 'n vraa, en 'nen eigen bouw diê zennek nog en 't afbetale ik pak gère is 'n pintje of 'n borrel kort nat mor azzek 'r teveel drink weur e kik zat na schîeje kik er uit, en na zeggek "stop" g'hèd'allemaal de groete van Stranger Bob da was van John, Pol, Alex en Bob 'n biografiieke in 'nen notendop w'hemmen olle toch zo wijd gebrocht da ge dees plaat wèr is hèt gekocht van d'iêste tot en met de leste groef is 't deze keer .... Strangers Troef ! ! !